De kerkuil was tot 2016 een ‘rode lijst soort’ dat wil zeggen, dat deze uil door het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit aangewezen is als een soort, die extra aandacht en bescherming verdient. Ongeveer 35 jaar geleden zijn een aantal enthousiaste vrijwilligers begonnen met het ophangen en controleren van nestkasten. Dat was ook noodzakelijk, want het aantal broedparen van de kerkuil werd in 1979 op ongeveer 100 geschat. Mede dankzij de inspanningen van de Vereniging Vogelbescherming Nederland is een netwerk van kerkuilenbeschermers ontstaan met een landelijke dekking. Tot 2004 werd het kerkuilenbeschermingswerk gecoördineerd vanuit Vogelbescherming. Eind 2004 is het onder gebracht bij de Stichting Kerkuilenwerkgroep Nederland.
Voor de inventarisatie en bescherming van de kerkuil is Nederland verdeeld in 17 regio’s.
Deze vallen grotendeels samen met de provinciegrenzen. Uitzonderingen zijn Flevoland, Overijssel en Gelderland. Deze zijn opgesplitst in meerdere regio’s. De Noordoostpolder wordt nog steeds bij de regio West-Overijssel gevoegd. In elke regio is een regionale coördinator actief. Zij zijn het aanspreekpunt voor kerkuilenbeschermingswerk in de regio.
Voor meer info zie: Stichting Kerkuilen Werkgroep Nederland (SKWN)
Foto: Andre Eijkenaar, eijkenaar-aatplanet.nl